Welkom

Mijn naam is Tjeu. Een ontelbare woordenstroom heb ik in mijn leven al gedeeld. Met vrienden, lezers, leerlingen, collega's en onbekenden. Vol liefde, emotie, soms met woede, dan weer met grote dankbaarheid. In boeken, op schoolborden, in trendy magazines, tijdschriften en nu online. Voor mij, voor jou.



zaterdag 18 juni 2011

Nieuwe start

Gisteren heb ik een nieuwe start gemaakt. Terwijl op mijn huidige school, locatie Eijkhagen van het Charlemagne College, mijn collega's een dag zonder mij verder werkten aan de loodzware klus om de zeer noodzakelijke bezuigingen en een kwaliteitsimpuls te koppelen, had ik het voorrecht om in een unieke omgeving het startschot voor een eigen nieuwe uitdaging te kunnen geven. Zo heb ik in elk geval de Inspiratiedag rondom het boek 'De Tussentijd' van Debbie Molhuizen in Maarn ervaren.

Dat boek heeft ook mij geholpen om in de afgelopen maanden vaker stil te staan bij wat mij drijft en waar het in het leven werkelijk om gaat. 'De Tussentijd is een periode waarin je het oude achterlaat en waarin het nieuwe nog niet helemaal bekend is,' kun je op de flaptekst lezen. Zo heb ik de eerste helft van 2011 daadwerkelijk ervaren.

Voor mij was dit ook een blogloze periode, omdat ik te vaak het gevoel had helemaal leeggezogen te worden door de problematiek die bovengenoemde koppeling met zich meebracht. Ik kwam niet meer toe aan wat mij in vuur en vlam kan zetten: naast schrijven is dat leren van elkaar, invulling geven aan betekenisvol en goed onderwijs, inspireren en geïnspireerd worden en vooral samen met collega's nieuwe onderwijskundige uitdagingen aangaan. Zoals dat in de eerste jaren op deze unieke school aantoonbaar het geval was. Toen had ik wel degelijk de energie voor het bedenken van Gelukskunde en Slimmerkunde, aan het daadwerkelijk ondersteunen van en leidinggeven aan onderwijsversterking en o zo veel meer. Maar opeens werd het Heilige Vuur gedoofd door nooit voor mogelijk gehouden personele problemen en een giga bezuinigingsoperatie. Maandenlang verruilde ik in dit overlevingsscenario verplicht het klaslokaal, de mooie ontmoetingsplekken op school, de contacten met leerlingen en collega's in voor ontelbare uren bezig zijn met cijfers, cijfers en nog eens cijfers en veel te veel vergaderuren. Door de onzekerheid over hun eigen toekomst zag ik in de ogen van veel collega's, net als anderen bij mij, het licht doven. Passie werd voor hen angst voor de toekomst en teleurstelling, humor opeens cynisme, 'gaan voor' steeds vaker 'afhaken door toenemende werkdruk'. En ik voelde het ook zo, al wordt dat bij een directielid vaak niet (h)erkend.

Net als veel collega's, zo schat ik in, bleef ik slechts overeind door die paar mensen die er altijd zijn als je ze zo nodig hebt. Dankzij hen kwam ik ondanks alle pijn en emotie aan die Tussentijd toe en daarin probeerde ik stappen te zetten die weer bij me zouden passen. Veel mensen om me heen weten het resultaat: in september heb ik het voorrecht om te mogen starten met een TalentenAcademie voor zowel docenten als leerlingen. Gisteren heb ik die overwinning op mezelf gevierd in een prachtig park en een kasteelachtig conferentieoord in Maarn bij Utrecht. Samen met allerlei inspirerende mensen om me heen, die blij voor mij waren en van wie er heel wat aangeboden hebben mee te helpen om van die TalentenAcademie een succes te maken.En opeens had ik vandaag de mentale energie om weer blogs te gaan schrijven, niet 1 maar zelfs 2. Want in die tweede wil ik graag enkele filmpjes en sites van deze mensen met je delen.

Oh ja, bij een nieuw proces hoort ook een andere naam. Vaarwel slimmerkunde.blogspot.nl! Je vindt me op de digitale snelweg nu onder de naam Het Andere Gelijk. In blogtermen: hetanderegelijk.blogspot.com.

Tot slot: op het Tussentijd-festival kon je gisteren ook aan Olga Aussems je verhaal kwijt en zij tekende daar dan een visitekaartje voor je nieuwe 'reis' bij. Bovenstaande tekening maakte zij voor mij. De 'opdracht'die ik eruit haal: zorg bij de nieuwe uitdaging voor meer balans tussen inspanning en ontspanning, trek niet te stevig aan de touwtjes (open handen!) en ga op zoek naar ruimte voor jezelf en voor al die anderen. Het resultaat zal dan even verrassend zijn als een verblindend mooie regenboog, zoals die voor mijn gevoel ook nog niet zo lang geleden boven Eijkhagen te zien was en over niet al te lange tijd ongetwijfeld weer.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten