Zo mooi is Twitter (4)

Via Twitter werd ik gisterochtend gewezen op een prachtige documentaire, die ik inmiddels dankzij het fenomeneen 'Uitzending gemist' heb kunnen terugkijken: http://bit.ly/oHCbyv

Journalist Andrej Schkolni woont op het Russische platteland. Moskou is ver weg. De mensen in dit verlaten gebied zijn arm en worden volledig in beslag genomen door de dagelijkse strijd om het bestaan. Voor politici en pers lijken ze niet te bestaan. Schkolni heeft zijn baan bij de regionale krant 'De Leninist' opgezegd; hij is het schrijven van artikelen over nietszeggende onderwerpen zat. Hij besluit zélf een krant te gaan maken, voor zijn vergeten regio: Nasha Gazeta, 'onze krant'.

Filmmaakster Eline Flipse volgt de dagelijkse beslommeringen van de selfmade hoofdredacteur. Met een oplage van 7000 heeft de krant inmiddels een vast publiek gevonden. In Nasha Gazeta plaatst Schkolni wat hij zelf belangrijk vindt en wat de mensen graag lezen. Elke week rijdt hij langs de dorpen om het nieuwe nummer bij de verkooppunten af te geven en het geld van de verkoop te innen. Ondertussen hoort hij van de mensen op straat wat hen bezig houdt. En dus staan in Nasha Gazeta geen berichten over het reilen en zeilen in Moskou, over gelukte oogsten en plannen van lokale partijbonzen die toch niet worden gerealiseerd, maar over een dorp dat al drie maanden geen water heeft, over de boer die zijn hond terugvond door zelf te blaffen, over de dorpsdokter die dagelijks bij een temperatuur van -26 C vele kilometers per fiets aflegt om haar patiënten te bezoeken. Kleine verhalen, afgezet tegen het imposante decor van het hedendaagse Rusland. (bron: Uitzending gemist)

Zo mooi is Twitter (3)

Nummer 3 van 'mijn' favoriete opbrengsten van een nieuwe Twitter-dag.

1. Kringen- kring- gekringd. Ook ik heb me de afgelopen week verdiept in Google+. Dat lukte vandaag nog beter na de tweet met de link naar de nieuwe nieuwsbrief van 'Een manier om' van @mackaay. Een heel helder artikel, te lezen op http://www.eenmanierom.nl/

2. Het leukste aan het Nieuwe Werken vind ik misschien wel de bijzondere werkomgevingen. Dankzij Twitter kreeg ik 15 van deze wel erg coole plekken, verspreid over de wereld: http://bit.ly/eha7Qc

3. Door een tweet werd ik eraan herinnerd dat ik vanmiddag nog een keer de kans kreeg om de bijzondere Zomergasten-aflevering met Marc-Marie Huijbregts te zien. Plus extra interessant: de link naar de door hem uitgekozen tv-fragmenten: http://bit.ly/pWvaNq

Twee toegiften:
Twitter levert dagelijks ook gewoon leuke weetjes op. Deze maand heeft bijv. 5 vrijdagen, 5 zaterdagen en 5 zondagen. Gebeurt eens in de 623 jaar.

En Frans Timmermans laat zijn berichten (met name op Facebook) graag vergezeld gaan van muziektips. Na het lezen van het 1500 pagina's tellende 'Europese Onafhankelijkheidsverklaring' van Berwick liet hij zich vanmiddag troosten door het kijken naar de volgende videoclip van Amy Winehouse:

Zo mooi is Twitter (2)

Beloofd is beloofd. Daarom deel ik vandaag weer graag de beste, en in Evernote opgeslagen Tweets-briljantjes. Nu die van gisteren, 28 juli:

1. Van vriend en collega Theo Wismans, en die had de tweet weer ontvangen van Yvonne Andringa, ontving ik een prachtig overzicht van de door de vaste fans van TED samengestelde Top 20 van inspirerende TED-talks.

2. Via @Edushock (wat een geweldig onderwijsboek!) ontving ik een lijstje met 10 beroepen voor het volgende decennium en 15 droomjobs in de toekomst. Zegt ook alles over de vaardigheden die we onze kinderen moeten leren te ontwikkelen.

3. Van Fanny Koerts ontving ik een boekentip: 'Een huis vol' van Bill Bryson, die eerder zo uitzonderlijk de geschiedenis van het leven op aarde beschreef. Mijn bewondering voor Fanny is grenzeloos, dus daarom besloot ik aan de hand van deze tweet op zoek te gaan naar meer info over dit boek. Eerst vond ik een toelichting van Bryson zelf: ‘Tot mijn grote verbazing ontdekte ik dat alles wat in de wereld gebeurt – alles wat er maar wordt ontdekt of uitgevonden, alles waar bitter om wordt gevochten – uiteindelijk op een of andere manier in je huis belandt. […] Daardoor is de geschiedenis van het huiselijk leven niet louter een geschiedenis van bedden en banken en fornuizen, zoals ik vagelijk had aangenomen, maar van scheurbuik en guano en de Eiffeltoren en wandluizen en lijkroof en zo’n beetje alles wat er maar ooit is gebeurd. Een huis is geen schuilplaats voor de geschiedenis daarbuiten. Het is de plek waar de geschiedenis uiteindelijk belandt.’ Daarna vond ik al snel een te downloaden hoofdstuk uit het boek, hoofdstuk 14 over De Trap. Zonder Twitter had ik dit aanstekelijk leeskwartiertje gemist!

Zo mooi is Twitter (1)

'Nee, ik Twitter niet. Ik hoef niet te weten wat al die zogenaamde 'vrienden' eten, waar ze zich bevinden of wat hun vakantieleed is. Verspilde tijd.' De man naast me op het verregend terras sprak deze live-tweet gisteravond ongevraagd tegen mij uit toen hij me zag iPadden. Ik had er even geen zin in om hem van tegenargumenten te voorzien. Daarvoor lonkten de Gulpener Ur-Weizen en het stokbroodje Surninaamse kip te nadrukkelijk.

Vanochtend ligt dat iets anders, heb ik opeens wel de neiging om uit te leggen dat het anders zit (in een vakantie ben je natuurlijk niet opeens onderwijsman-af ...). Nu zou ik een (te) lang verhaal kunnen houden over hoe ik maandenlang mijn Tweetdeck zo heb ingericht dat ik in zorgvuldig geselecteerde kolommen bijna louter waardevolle informatie via tweets ontvang, die ik heel vaak kan inzetten voor mijn werk. Zeker als ik ook nog eens met behulp van Evernote snel en effectief doorselecteer.

Maar ik heb besloten het anders te doen. Overtuigingskracht zit zelden in het massale, maar heel vaak in het verfijnde. Daarom deel ik de rest van mijn vakantie regelmatig met u als lezer van mijn blog welke mooie opbrengsten uit mijn Tweetdeck ik heb opgeslagen in Evernote om te koesteren, nog eens te lezen, te bekijken of in een slapeloos nachtelijk uurtje naar te luisteren. Een gedeeld vakantiepresentje dus.

Uit de oogst van 27 juli:
1. Een prachtig inspirerend filmpje over jongens die een onmogelijk lijkende droom realiseren:

2. Zelf lees ik in VI altijd het eerste de column van dichter, columnist en zeer verdienstelijk gitarist/zanger Nico Dijkshoorn. Hij blijkt 's nachts ook prachtige radio te maken. Gisteren kreeg ik via een tweet als bewijs daarvan enkele meesterlijke podcasts binnen: een combinatie van heerlijke muziek en typische Dijkshoorn-humor. Klik hier.

3. Thomas Marzano uit Eindhoven stuurt dagelijks tips over prachtige design- en fotosites. Zoals gisteren deze serie over close-ups van ogen.

Wordt vervolgd.

Regen erotiseert

Al een aantal jaren wordt mijn huid rood van kwaadheid als ik ook maar een poging waag om in een hete zomer de zon wat langer te aanbidden. Vakantietractaties als Berlijn, Lissabon, Rome, Metz (!), Toscane of Kleinwalsertal zoeken we daarom bij voorbaat in de lente, herfst of zelfs winter op. Het bijkomend voordeel is dat ik inmiddels precies weet hoe ik in eigen land optimaal kan genieten van zomerse herfstweken.

Zou het de afgelopen week gemiddeld 35 graden zijn geweest, dan zou ik ongetwijfeld niet de energie hebben gehad om met een zak zoete kersen of pruimen bijna dagelijks door het Zuid-Limburgse landschap te wandelen. De benauwde bioscoopzaal zou ik zeker gemeden hebben en dus had ik de visueel overweldigende 3D-versie van Pina gemist. We zouden nu nog geen nieuw kruidentuintje hebben gehad, niet midden op de dag naar een extra Wallander hebben gekeken. Google+ zou ik evenmin gekringd hebben, mijn iPad2 was zeker minder geflipboard en mijn werkruimte zou nog steeds een chaos zijn. We zouden ook niet samen met dierbare vrienden onder een warmtelamp en met een deken op onze schoot heel knus op een terras tot diep in de nacht over alles wat ons lief is hebben gesproken.

Wat ook heel herkenbaar zal zijn: minder zonnig weer mag je van je geweten altijd compenseren met wat 'cadeautjes' voor jezelf. Bijvoorbeeld een net iets duurdere lunch, een extra bezoek aan je eigen kroeg, een gehuurde Vespa of een onnodig maar daarom niet minder leuk te begeren gadget.

Maar het allerleukste van dit wisselvallig weer is dat niet alleen macht maar ook regen erotiseert. Zeg nu zelf: wat is heerlijker dan koude billen en borsten met een symfonie van wind & water op de achtergrond? Zeker als die niet klinkt door de zeilen van een lekkend tentje op een camping maar door het raam van je eigen vertrouwde droomplek. Regen en kou in de zomer is zoals het hele leven: 't is maar net wat je ervan maakt!  

Reactie
Deze blog heeft o.a. de volgende prachtige reactie van een dierbare vriend opgeleverd:

Uitkijkend vanuit mijn kantoor, zoekend naar mijn kruidentuintje, de courgetten erotiserend en trots mij de loef afstekend, werd ik monddood toen ik las dat jij zo vroeg op zondagmorgen in de kruiden zat: koude billen en borsten als aangename amuse op het bord van een regenachtige morgen. Je hebt gelijk dat regen meer is dan plensend, onaangenaam  nat vanuit den hoge. Het bevestigt nog eens overduidelijk dat onder een dak van grauwe betonpannen het goed leven kan zijn. Zo ben ik om 8 uur vanmorgen met koffie en het boek "Bedwelmend"van Lulu Wang de dag begonnen. Het was niet van lange duur omdat een jonge, onervaren merel het glas van een zijraam als een ramkraker kuste en derhalve als dood ter aarde viel. Ik heb het stervensproces van op 25 cm mee beleefd. Lulu Wang werd onderbroken door een nietige vogel. Ik schreef er een stuk over in mijn dagboek. Beschaamd keek ik regelmatig terug naar het hoopje veren, beschaamd omdat ik me afvrioeg waar ik het recht vandaan haalde om in te breken in het meest ultieme en intieme moment uit een leven. Wegkijkend heb ik gewacht en vervolgde Lulu. Na 15 minuten keek een nieuwsgierig kopje over de rand van de onderdorpel in mijn kamer als wilde hij danken voor mijn vriendschap en respect van een kwartier uit ons beider leven. Klapwiekend ging hij op de wolken, zonder omkijken naar een mannetje dat niet vliegen kan. Gelukkig maar. Ik zou er achteraan gegaan zijn.

Fijne zondag. Regennatte kus voor Annet.

Het zondagochtendgevoel

De eerste zondag van Vakantie 2011. Ik hoor eigenlijk gestrest in een file te staan op weg naar een camping in Zuid-Frankrijk waar het vooral zoveel mogelijk Nederlands moet ruiken. Vergeef me dat dit niet aan mij is besteed. Sterker nog: laat me maar, ik ben niet te helpen, want ik maak toch zo vreemde keuzes! Zoals vandaag. Zojuist mijn lieve vrouw geen ontbijt op bed gebracht, maar dit You Tube-filmpje:

Gisteren was het nog een tweet van Gijs Hoofs. Vandaag is dit de meest vrolijke vakantiestart sinds jaren. Binnen een paar tellen waren we aan het dansen op de paar vierkante meters rondom ons bed. Op een manier die je kids op officiële feestjes zo ongelooflijk genant vinden, maar die zo goed aanvoelt. Net als vanochtend ook weer de muziek van Schiffers.fm op Radio 2, het perfecte eitje en het partijtje jeu de boulen op een van de mooiste plekken van ons land. Ik weet het zeker, dit worden wel heel bijzondere, puurzame vakantieweken!