Welkom

Mijn naam is Tjeu. Een ontelbare woordenstroom heb ik in mijn leven al gedeeld. Met vrienden, lezers, leerlingen, collega's en onbekenden. Vol liefde, emotie, soms met woede, dan weer met grote dankbaarheid. In boeken, op schoolborden, in trendy magazines, tijdschriften en nu online. Voor mij, voor jou.



zondag 19 december 2010

Steeds onderweg

Precies een week geleden zat ik met een stel vrienden in een prachtig huis in de Ardennen. Heel traditioneel dus, maar o zo waardevol. Drie dagen van culinaire hoogstandjes, lange wandelingen door de diepe sneeuw en een prettige afwisseling tussen ontspanning en gesprekken die er echt toe doen. Zo gaven mijn vrienden aan het toch wel onbegrijpelijk te vinden dat ik zo vaak onderweg was. 'Wanneer vind je je rust?' was de reperende vraag. Bij hen nam juist het verlangen toe om vaker thuis te zijn. 'Maximaal nog één weekendactiviteit buitenshuis' werd met veel instemmend geknik begroet. Over welgemeende, goed doordachte adviezen van vrienden moet je vooral nadenken. Maar juist omdat die van vrienden afkomstig zijn, mag je die ook naast je neerleggen omdat zij daarvoor uiteindelijk begrip zullen hebben. Daar zijn het vrienden voor. Laat het me aan de hand van afgelopen week uitleggen.
De weersvoorspellingen in Zuid-Limburg waren deze week dusdanig dat het niet verstandig was om onnodig op reis te gaan. Toch bezochten we woensdag de Open Dag van de DesignAcademy in Eindhoven. Had ik dat niet gedaan, had ik nooit Bennie Meek ontmoet. Hij is in 26 dagen met behulp van GPS van oost naar west dwars door Nederland gelopen, heeft alles wat hij tegenkwam digitaal vastgelegd en vertaald in een korte film waarin je versneld een dwarsdoorsnede van ons land ondergaat. Of de jonge kunstenaar naast hem, die op een grote rol een houten maquette van Eindhoven had gemaakt en vervolgens gekoppeld aan een piano. Als hij de rol handmatig bewoog, hoorde je de meest oorspronkelijke muziek die je bij deze stad kunt bedenken. En ook nog eens vrolijker dan verwacht. Lotte de Raadt zou ik nooit zo hebben bewonderd als toen ze me uitlegde hoe haar prachtig vloerkleed dankzij geraffineerd stokwerk tevens een zeer bijzonder meubelstuk kon zijn.
Vrijdag had ik recht op een extra vakantiedag. Maar op m'n school was een bijzondere variant op het Glazen Huis van 3FM Request. Zelf bedacht, maar veel belangrijker: met een enorme betrokkenheid voorbereid door enkele coördinatoren, docenten en leerlingen. Het resultaat: 300 voedselpakketten voor gezinnen in Parkstad die het moeilijk hebben. Bekijk de sfeerimpressie op YouTube en je begrijpt misschien waarom thuisblijven absoluut geen optie was: http://www.youtube.com/watch?v=AipPe8Qqlak
Gisteravond stond al de tweede activiteit van dit weekend op het programma. En de weersvoorspellingen waren nog slechter. Toch zijn we naar de winterzonnewende in galerie Deps gegaan, waar ik m'n tranen niet altijd kon bedwingen door zoveel mooie muziek, woorden en warmte.
Het kan haast geen toeval zijn: alle drie de keren ging het pas veel later sneeuwen dan buienradar.nl vooraf had aangegeven, namelijk precies op het moment dat we weer veilig thuis waren. De Vrienden van het Weer daarboven begrijpen me in elk geval wel. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten