Liefdesverklaring

Het was ook een zwoele avond, die 28 augustus 2010 in Nijmegen. Net als gisteravond in Breda en dat op 18 oktober..

Vier jaar geleden stond ik op uitnodiging tijdens NEC - Heerenveen in het uitvak tussen een handjevol Friese diehards. Een memorabel duel. Vroeg in de wedstrijd verving de debuterende Jasper Cillessen de geblesseerde Gabor Babos. De huidige Oranje- en Ajax-doelman werd na een aantal fraaie reddingen meteen tot Man of the Match uitgeroepen. Maar nog meer genoot ik die avond van ene Lasse Schöne. Hij speelde zo slim, effectief en bepalend dat ik ter plekke voorspelde dat hij nog eens bij een topclub zou eindigen. Voor gek werd ik verklaard. 

Gisteren hadden schoonzoon Dries en zijn vriend Patrick me verleid om 3,5 uur voor het degradatieduel van hun NAC tegen ADO Den Haag al deel te nemen aan de 'pre-party' van de fanatieke B-side, oftewel de 'ratten' van Breda en omgeving (voor de goede orde: 'rat' is in Breda een geuzennaam omdat die verwijst naar oud-international Rat Verlegh, die ervoor zorgde dat NAC in 1921 kampioen van Nederland werd). 


De 'pre-party place to be' bleek feestcafé 'Onze Henk' in de smalle Vismarktstraat te zijn. De voorspelbare combinatie van bruin, smal & veel geremixte smartlappen. De harde kern van NAC bestelt er Jupiler niet in een glas of in een flesje, maar per kratje. Echt verrassend was dat niet voor me, omdat ik eerder dit jaar het bekroonde voetbalboek 'Avondje NAC, een liefdesverklaring' van Sjoerd Mossou verslond. Dat is een van de allerleukste boeken uit onze sportliteratuur over de rijke historie, de vele culthelden en de bijzondere supporters van NAC: hondstrouw, authentiek, zonder poeha, ongevoelig voor modieuze supporterstrends en bovenal gepassioneerde bierdrinkers.

Met Dries en Kees voor feestcafé 'Onze Henk'.

Al die eigenschappen herkende ik op de stoep bij 'Onze Henk' al snel in 51-jarige Kees. In Rotterdam opgegroeid en nu filiaalhouder van Jumbo in de stad waar je als NAC-supporter zo min mogelijk wil komen (Tilburg). Via Heineken en online sites ritselt hij kaarten voor topduels in Engeland of Spanje, maar het meest geniet hij elke twee weken van een nieuw Avondje NAC. Daarvoor overbrugt hij graag per fiets de 2 x 12,5 km tussen z'n woonplaats Oosterhout en Breda. Op de terugweg valt hij regelmatig van z'n fiets. 'Een lang verhaal', zegt Kees. Lijkt me niet. Tig liters Jupiler gedeeld door zigzaggende fiets is omvallen (T/ZF= O). Maar ik sputter niet tegen, want ik wil z'n verhalen graag horen. Over z'n bloedmooie dochters die hij verboden heeft om naast palief op de B-side te komen staan, het EK in 1988 en de al uitblinkende Messi tijdens de finale van het WK 020 in 2005 in de Utrechtse Galgenwaard. Kees vertelt en showt trots hoe hij bij elke voetbalwedstrijd twee NAC-shirts draagt. Het 11-jaar oude Memory Shirt van NAC - Newcastle United en daarover het actuele wedstrijdshirt. 'Ook als ik naar een wedstrijd van Ajax of PSV ga, maar dan draag ik er voor de veiligheid toch wel een hoog opgeritst jack overheen.' 

Pre-party voor NAC - ADO Den Haag

Na de pre-party loopt Kees met de fiets aan de hand vanuit de binnenstad met ons mee naar het stadion. Hij vertelt nog steeds de ene na de andere anekdote. Ik geniet ondertussen stiekem van wat zich achter de ramen van de huizen in de Lunetstraat afspeelt. Een dwarsdoorsnede van het interieur en de mensen in de Nederlandse volksbuurten komt in nog geen vijf minuten voorbij. Heerlijk live-theater. Dan moeten we stoppen van Kees. Het is tijd voor zijn vast ritueel op de parkeerplaats van het stadion: een paracetamolletje 'voor het geval dat'. Handenschuddend ontwijkt Kees en daardoor deze ene keer ook wij de lange rij voor de controlepoortjes en staan we al snel met twee bekers festivalbier achter het doel in Vak G tussen de harde kern. Toch heel anders dan de plek die ik in stadions gewend ben, maar opnieuw ontdek ik dat tussen de supporters een voetbalduel veel intenser en leuker is dan vanaf de perstribune. Ruim 30 jaar beleefde ik een voetbalwedstrijd vooral vakmatig met m'n hoofd en werkte ik meestal ter plekke al een grondige analyse uit. Gisteravond bij NAC zette ik dat verstand even op nul, werd de koude analyse een hartstochtelijke yell en reageerde ik vanuit mijn hart. Dat voorkwam overigens niet dat ik ook deze keer een speler op het veld ontdekte met extra toegevoegde waarde voor het team. NAC-speler Joeri de Kamps (22), gevormd bij Ajax, al uitkomend voor Jong Oranje. Moet nog slimmer worden in duels, maar heeft het als defensieve middenvelder in zich om ooit weer in Ajax 1 te spelen. 

Het mag duidelijk zijn: van Joeri en de hele entourage heb ik gisteren erg genoten. Dankzij Dries, Patrick en Kees ben ook ik nu ingewijd in het geheim van een Avondje NAC. Het smaakt naar meer. En oh ja, het is uiteindelijk een teleurstellende 1-1 geworden, geloof ik...