Welkom

Mijn naam is Tjeu. Een ontelbare woordenstroom heb ik in mijn leven al gedeeld. Met vrienden, lezers, leerlingen, collega's en onbekenden. Vol liefde, emotie, soms met woede, dan weer met grote dankbaarheid. In boeken, op schoolborden, in trendy magazines, tijdschriften en nu online. Voor mij, voor jou.



zaterdag 22 januari 2011

Durf te vragen

Eindhoven was gistermiddag even voor mij een ander soort lichtstad. Jarenlang overbrugde ik wekelijks de afstand Gulpen - 040 louter voor voetbaldoeleinden. Als scout van PSV, wedstrijdanalist voor Guus Hiddink en beroepsmatige bezoeker van PSV-duels en interlands. Het was de periode waarin het licht vooral gebundeld naar me scheen vanuit hoge lichtmasten in het stadion en op de trainingsvelden van De Herdgang. Het was de tijd dat PSV aan de hand van diezelfde Hiddink en Kees Ploegsma wel nog de Nr. 1 van Europa kon worden.

Op zaterdag 22 januari liet ik datzelfde imposante stadion symbolisch en fysiek links liggen om 2.8 tomtom-kilometers verder uit te stappen bij Seats2Meet in Strijp-S. Dat is het stadsdeel in Eindhoven waar steeds meer creatieve ondernemingen en mensen alle ruimte krijgen om zich te vestigen en te ontplooien. In twee korte filmpjes is dat mooi te zien:



In die inspirerende ruimtes van S2M hadden zich zaterdag nog tientallen andere bezoekers uit heel het land zich gemeld voor een Durftevragen-sessie. Het concept is even eenvoudig als subliem. De doelstelling van de bedenkers: elkaar helpen om dat te laten lukken wat jij wilt dat lukt. Dat kan dagelijks door op Twitter je brandende vraag te koppelen aan de hashtag #durftevragen. Grote kans dat je dan binnen een paar minuten zelfs op de meest specifieke vraag van enkele van de vele tienduizenden #durftevraag-volgers een oplossing krijgt aangereikt. 

Tijdens zo'n livesessie als zaterdag in Eindhoven heb je diverse mogelijkheden om je ei te leggen. Je kunt vragen op grote posters schrijven en bezoekers die je verder willen helpen, plakken er dan een lichtgroen durftevragen-plakker of het bekende gele post-itje bij met suggesties of contactgegevens. (Ik leer meteen iets handigs van mijn buurvrouw: als je wilt dat zo'n post-it niet gaat krullen, moet je het van de zijkant afscheuren...) Veel indringender zijn vervolgens de sessies waarbij je met 10 mensen in een kleine ruimte elkaar verder helpt. De werkvorm: 1 persoon formuleert zo precies en concreet mogelijk een vraag en mag daarna niets meer zeggen om niet in een 'ja,maar...'-sfeer terecht te komen. Vervolgens wordt die vraag op een grote poster geschreven. De andere aanwezigen plakken na een korte toelichting allemaal tips op diezelfde plakkertjes onder de vraag. De vragensteller neemt die poster met al die tips naar huis en kan dan selecteren wat voor hem of haar bruikbaar is om volgende stappen te zetten.

Je wilt niet weten wat die formule aan creatieve energie losmaakt. In nog geen tien minuten tijd kun je zo mensen fantastisch verder helpen hun dromen te realiseren. Bijvoorbeeld in mijn groep Elma Roelvink, die haar opmerkelijk project over de eetbare stad graag wil uitspreiden over andere steden (http://www.plukdestad.nl/). Of Yoeke Nagel, die wat meer workshops over 'Damestasjeslezen' en 'Magische teksten schrijven voor groepen' wil geven. Yoekes droom is niet zo mijn ding, maar ik vind het deze middag toch heerlijk om haar op basis van mijn eigen journalistieke ervaring verder te kunnen helpen.

Dat geldt ook voor Sietse Sterrenburg, die drama een dominantere plek in het voortgezet onderwijs wil geven. Dan gebeurt iets bijzonders. Een van de eerste tips die Sietse krijgt: 'Er komt deze week Slimmerkunde op de markt, ontwikkeld op een bijzondere school in Limburg. Neem eens contact met die mensen op. Kijk maar op Slimmerkunde.nl' Voor de goede orde: die tip krijgt Sietse niet van mij, maar van een ander groepslid. Als ik me dan voorstel als de bedenker van Slimmerkunde en dat ik hem graag in de pauze al wil bijpraten, is iedereen er nog eens van overtuigd: 'toeval bestaat niet.' 

Twee minuten later geeft iemand Sietse het advies om eens contact op te nemen met de makers van de populaire tv-jeugdserie SpangaS, dat zich op een school afspeelt. Meteen schakel ik zelf ook: Slimmerkunde en Gelukskunde als vakken op de school van de SpangaS-helden, zou dat niks zijn? 15 seconden later krijg ik al een telefoonnummer van een contactpersoon aangereikt. Nu begrijp ik waarom landelijke Durftevragen-sessies vaak al weken vooraf volgeboekt zijn.

Na de pauze neem ik met veel plezier deel aan een workshop 'Social media voor gevorderden' van een stuiterende maar heel inspirerende Sanne Roemen. Ik maak ook opnieuw kennis met het fenomeen van waardebepaling achteraf. Maar daarover en nog veel meer over de idealen en werkwijze van het 'Durftevragen'-team is alles te lezen op de vernieuwde site http://durftevragen.com/ en te zien in dit filmpje uit het NOS-journaal:
 

Als ik tegen zessen de parkeerplaats van Strijp-2 verlaat, bedenk ik me twee dingen. Ooit kwam ik naar Eindhoven om jonge talenten te zien groeien. Nu om volwassen mensen te ontmoeten die ook mij laten groeien en van waarden uitgaan waar ik een heel goed gevoel bij heb. En... ik moet snel nadenken over hoe de perfecte durftevragen-werkvorm een plek in het Nederlandse onderwijs kan krijgen. Sessies met leerlingen, met leerlingen en docenten, met leerlingen en ouders, met leerlingen en ondernemers, etc. De eerste afspraken zijn inmiddels gemaakt! Dat wordt na de komende overvolle Slimmerkunde-presentatie-week alweer koffiedrinken met nieuwe leuke mensen!

Een mooie fotoserie van de Durftevragen-sessie, gemaakt door LĂ©ontine van Geffen-Lamers
Nog een nagekomen bijzondere vraag tijdens deze Durftevragensessie. Reageer a.u.b. naar Joost.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten