Welkom

Mijn naam is Tjeu. Een ontelbare woordenstroom heb ik in mijn leven al gedeeld. Met vrienden, lezers, leerlingen, collega's en onbekenden. Vol liefde, emotie, soms met woede, dan weer met grote dankbaarheid. In boeken, op schoolborden, in trendy magazines, tijdschriften en nu online. Voor mij, voor jou.



woensdag 22 februari 2012

Carnaval in al zijn puurheid

Vasten komt traditioneel na carnaval. Anno 2012 schijnt het minder tijd doorbrengen op sociale netwerken ook al vastenpunten op te leveren. Als dat zo is, heb ik er al heel wat tijdens de carnavalsdagen verzameld. Sinds donderdagmiddag 17 uur heb ik me namelijk zes dagen van de digitale buitenwereld afgesloten. Ik liet me tot vannnacht liefst 43 uur heel bewust onderdompelen in het zalige bad van humor, plezier, zingen, dansen, kijken, verwonderen, genieten. Zes dagen leven op sjoes (geen carnavals- noch godendrank kun je zo sensueel uitspreken!), hamburgers met augurkjes en gedroogde, gebakken uitjes, Turkse broodjes met olijven en hete worstjes, ei met bacon, een pizzapunt, blokjes kaas en worst en veel te veel gehaktballetjes in alle soorten en maten. Niet te begrijpen voor een ieder die niet met dit virus is besmet.

Toch wil ik een poging wagen om iets van dat geheim prijs te geven. Carnaval heeft niets te maken met lust en goedkope sex, maar alles met verleiden en verlangen. Niets met clichés en wetmatigheden, maar alles met originaliteit, creativiteit en spontaniteit. Niets met plichtmatige gesprekken en wenselijk gedrag, maar alles met juweeltjes van toevallige ontmoetingen en spontane invallen. Zoals maandagmiddag. Kapot moe zat ik op een vensterbank in hartje Maastricht. Opeens schoof een oud vrouwtje naast mij aan. Of ik misschien haar Secondlove.nl date was? 5 hele minuten hebben we een weergaloze act voor twee personen opgevoerd. Totdat haar bejaarde man verscheen en aan z'n Marie vroeg of het toch niet tijd werd om verder door de stad te trekken. Dat is carnaval in al zijn puurheid. Zo kan ik nog uren verhalen over wat carnaval 2012 mij aan soulfood heeft opgeleverd.

Carnaval is in elk geval ook het feest bij uitstek om het beelddenken te stimuleren. Daarom een paar persoonlijke foto's als kleurrijke bewijsstukken voor het echte carnavalsgevoel.


Het Amorsplein in hartje Maastricht van bovenaf...


Zo vader, zo zoon... Hun vriendin, een Amerikaanse van geboorte, heeft deze prachtige foto gemaakt en nog een paar hele fraaie, te bewonderen op haar eigen blog: www.fleuropean.com


Zo moeder, zo dochter...




Gedetailleerde carnavalskunst


Deze kids hoef je straks carnaval niet uit te leggen...


Nooit alleen, ook in de massa niet.

En dan is dinsdagavond heel laat alles voorbij. Daarover is een liedje gemaakt dat zo precies het gevoel op dat moment weergeeft, dat zelfs de buitenstaander die de tekst niet helemaal begrijpt, een beetje voelt wat het is om als carnavalsvierder weer een jaar te moeten wachten:


Geen opmerkingen:

Een reactie posten